De afgelopen Coronaperiode heeft ons uitgenodigd om met een systemische blik om ons heen te kijken. Waarbij wij de vraag verkenden hoe we vanuit onze manier van kijken een bijdrage kunnen leveren.
Vaak komen we in actie als in organisaties zaken niet naar wens verlopen, problemen zich herhalen of als bepaalde doelen maar niet gehaald worden. Er is nu een probleem wat opgelost moet worden. Vanuit de systemische blik zoomen we uit en kijken naar verleden en heden, maar dit kan ook helpend zijn naar de toekomst. In de komende periode zullen we in meerdere blogs kort vanuit systemische basisprincipes een vertaling geven naar de toekomst.
Het eerste basisprincipe dat we onder de loep nemen is compleetheid. Compleetheid betekent erkennen dat alles erbij hoort, ook de zaken die we liever snel vergeten.
Nu er steeds meer Corona-beperkingen versoepeld worden, schalen of starten steeds meer bedrijven op. De neiging is om weer vol vooruit te gaan en het recente verleden zo gauw mogelijk uit te wissen. Systemisch gezien is het echter belangrijk om voordat je vol vooruit gaat even bewust stil te staan. Wat heeft de afgelopen periode gekost, zowel financieel als emotioneel, welke pijn is er geleden en wat heeft de afgelopen periode je positief gebracht ten koste van wat anders. Durf het te benoemen, laat het tot je doordringen, pak het vast, voel wat het voor jou en de organisatie betekent en erken dat het onlosmakelijk verbonden is met de geschiedenis van je organisatie. Neem de tijd en ruimte om hier (met je medewerkers) bij stil te staan. Niet vanuit hoofd, maar vanuit het hart.
In de huidige tijd wordt een organisatie vaak benaderd als een mechaniek, maar feitelijk is het een organisme waarin verleden en heden vervat zijn. Door te erkennen wat was, voorkom je dat de ‘pijn’ van de organisatie ondergronds gaat en later in ongewenste patronen zichtbaar wordt.
In de volgende blog: waar deden we het ook alweer voor oftewel de leidende principes.